Vandaag moest NASA een keuze maken uit vier nieuwe missies naar de planeten: twee missies naar Venus, een orbiter voor Jupiter-maan Io of een flyby missie naar Neptunus en zijn maan Triton. Amerikaanse Venus-onderzoekers waren weer nerveus. Al decennia proberen ze een nieuwe missie naar onze buurplaneet geselecteerd te krijgen. En al sinds de jaren negentig vallens ze buiten de prijzen. Maar niet dit keer.
De keuze is gevallen op de twee Venus-missies. DAVINCI+ en VERITAS. DAVINCI+ is een orbiter en een atmosferische sonde die de samenstelling van de atmosfeer van Venus moet gaan meten. Met DAVINCI+ hopen onderzoekers te achterhalen of Venus ooit oceanen had. De aanwijzingen daarvoor zijn in de afgelopen jaren steeds sterker geworden. Ook hopen wetenschappers te achterhalen waarom Venus zo’n uitzonderlijk hete planeet geworden is. Er moet een reden zijn geweest waarom het wemelt van leven op Aarde en Venus zo onherbergzaam is geworden.
Zo moet de afdalingssonde van DAVINCI+ in de atmosfeer van Venus gaan afdalen (afbeelding: NASA)
Daarnaast heeft de afdalingssonde van DAVINCI+ vergelijkbare camera’s als die van de Mars-rover Curiosity, die tijdens de 63 minuten durende afdaling hoge resolutie foto’s zullen maken. De bedoeling is dat DAVINCI+ gaat afdalen boven een gebied met zogenaamde tessera, vrij oude gebieden die zwaar vervormd zijn. DAVINCI+’s camera’s zullen die gebieden in veel detail gaan tonen.
Een grote vraag is natuurlijk: kan DAVINCI+ ook fosfine detecteren? Want de ontdekking van die stof in Venus’ atmosfeer vorig jaar september heeft Venus qua wetenschappelijke interesse helemaal op de kaart gezet. Aan het ontwerp van een missie als DAVINCI+ wordt jaren lang gewerkt en de instrumenten zijn nooit ontwikkeld met detectie van fosfine in het achterhoofd. Maar aangezien dat DAVINCI+ verfijnde instrumenten heeft voor de analyse van de samenstelling van de atmosfeer, wordt er op gerekend dat fosfine wel gevonden zou kunnen worden.
VERITAS is een radarmissie. Maar VERITAS is niet zo maar een upgrade van NASA’s Magellan missie uit 1989. Dat was de laatste missie die NASA ooit naar Venus stuurde. VERITAS gaat het oppervlak in hogere resolutie in kaart brengen, maar ook helemaal in 3D. Daarmee hopen wetenschappers te kunnen zien of Venus nog actief vulkanisme heeft en of er sprake is van platentectoniek.
De VERITAS radarmissie (afbeelding: NASA)
Daarnaast heeft VERITAS ook een infrarood camera. Venus’ atmosfeer laat infrarood licht door op een aantal golflengten. De camera kan het oppervlak van Venus in die golflengten in beeld brengen. Dat levert niet alleen plaatjes op, maar ook informatie over uit welke soort rots het oppervlak bestaat. Daar weten we vrijwel niets over. Deze infrarood camera kan ook waterdamp detecteren. En dat kan ons ook iets vertellen over het mogelijke bestaan van Venus’ oceanen lang geleden.
De lancering van beide missies wordt verwacht tussen 2028 en 2030.
Bronnen:
https://www.nasa.gov/press-release/nasa-selects-2-missions-to-study-lost-habitable-world-of-venus
https://www.scientificamerican.com/article/is-nasa-about-to-lift-the-venus-curse/