Om het vulkanisme van Jupiter-maan Io te onderzoeken heb je een flink grote telescoop nodig, zoals de Europese Very Large Telescope in Chili of het Keck Observatory in Hawaii. Maar die telescopen zijn meestal helemaal volgeboekt met ander belangrijk astronomisch onderzoek. Ze zijn zeker niet makkelijk in te zetten om een maan van Jupiter voortdurend in de gaten te houden.
Dus bedacht astronoom Jeff Morgenthaler van de Planetary Science Instutute een andere manier. Op Aarde gaat vulkanische activiteit vaak gepaard met een hoop gas en stof. Dus hij liet een speciaal filter bouwen dat specifiek het licht van heldere objecten, zoals Jupiter, 1000 keer dimt om dat stof en gas te zien. Dit filter gebruikt hij op een telescoop met een spiegel van 35 cm, die wij amateur astronomen kennen als een C14 (Celestron met een spiegel van 14 inch). En voila: nu kan hij Io zo vaak volgen als de waarnemingscondities in Arizona het toelaten. (Een video ervan (MP4, 64 Mb) is te zien op de site van de Planetary Science Institute.)
Op deze manier ontdekte hij vulkanische activiteit van Io tussen midden december 2017 en begin januari 2018. Het gas van Io’s vulkanisme vulde Jupiter’s magnetosfeer (de grootste rond een planeet bestaande structuur in ons zonnestelsel) tot begin juni.
Jeff Morgenthaler vertelde hierover op de Weekly Space Hangout van vorige week:
Bronnen:
https://github.com/jpmorgen/IoIO (broncode voor het observatorium)