De Mars InSight-lander die in 2018 op de rode planeet landde, heeft veel onderzoek gedaan naar seismologie. Maar er was ook nog een ander experiment, de “mol”. Ofwel het Heat Flow and Physical Properties Package. Dit experiment had een zeer merkwaardige uitkomst. Deze hittesonde probeerde zichzelf in de grond te hameren. En tot ieders verbazing kwam hij weer omhoog.
Onderzoekers probeerden op allerlei manieren om de mol in de grond te krijgen, maar hij kwam nooit in de buurt van de doelstelling van een diepte van 5 meter. Ze probeerden hem zelfs met de robotarm in de grond te duwen. Maar de sonde kwam niet dieper dan 40 cm: de lengte van de sonde zelf. Toch leerden we daar interessante wetenschap van.
Volgens de bevindingen leiden temperaturen in de bovenste 40 cm (16 inch) van de grond tot de vorming van zoutfilms die de grond verharden. De mechanische eigenschappen van de grond kunnen worden vergeleken met steekschuim (dat groene harde schuim waar je bloemstukjes mee kunt maken).
Ze ontdekten ook dat de temperatuurschommelingen in de bodem minimaal zijn: slechts 5 tot 7 °C, vergeleken met de grote temperatuurschommelingen aan het oppervlak (-110 to 30 °C). Deze temperatuurschommelingen zorgen ervoor dat er in de winter en lente (wanneer er vocht in de atmosfeer is) 10 uur per dag vloeibare zoute pekel kan bestaan. Dat is waarschijnlijk waar de zoutfilm vandaan kwam.
Het is goed om te weten dat de bodem een goede isolator is. Vooral als we beginnen met het bouwen van Mars-bases onder de grond. Waarschijnlijk is het een goed idee om goed na te denken over welke spades en graafmachines mee moeten.
Bron:
https://www.universetoday.com/169156/scientists-have-figured-out-why-martian-soil-is-so-crusty/