Transneptuniaanse objecten (TNOs), objecten buiten de baan van Neptunus, zijn erg interessant als we willen weten welke chemie er gaande was in de protoplanetaire schijf waaruit ons zonnestelsel is ontstaan. Dicht bij de zon brak de uv-straling van de zon chemicaliën af, maar buiten de baan van Neptunus bleven chemicaliën bevroren in de tijd, als een tijdcapsule.
Onlangs hebben astronomen de James Webb Space Telescope gebruikt om de chemische samenstelling van een groot aantal TNO’s te onderzoeken. Dit stelde ons in staat om verschillende soorten TNO’s te zien die onder verschillende omstandigheden zijn gevormd. Door ons te richten op één specifieke chemische stof, methanol, kunnen we deze objecten verder onderscheiden.
Methanol (CH3OH) breekt af wanneer het te dicht bij de zon komt. En sommige TNO’s (in het onderzoek Cliff1 genoemd) hebben de producten van deze afbraak van methanol door de zon. Bij andere TNO’s (in het onderzoek Cliff2 genoemd) die verder van de zon bleven, werd methanol niet op deze manier afgebroken. Wat niet betekent dat het helemaal niet wordt afgebroken, omdat kosmische ionenstraling aan de rand van de heliosfeer ook methanol kan afbreken. Maar het resulteert in andere producten.
Dit onderzoek helpt ons niet alleen om TNO’s en het materiaal waaruit ze zijn gevormd te begrijpen. We kunnen dit ook vergelijken met protoplanetaire schijven rond andere sterren. En het helpt bij de interpretatie van andere verre objecten zoals Neptunus-trojanen, centauren (objecten tussen de baan van Jupiter en Neptunus) en asteroïden. Dus als je toekomstig onderzoek naar methanol in de planetaire wetenschap ziet, weet je nu waarom astronomen geïnteresseerd zijn in dit kleine molecuul.
Bronnen:
https://www.universetoday.com/articles/jwst-sees-how-methanol-evolves-in-the-outer-solar-system