Meer dan een decennium aan observaties door de Hubble-ruimtetelescoop van Uranus heeft geleid tot een nauwkeurigere meting van de rotatie-as: 17 uur, 14 minuten en 52 seconden. Dat is 28 seconden langer dan geschat door observaties gedaan door Voyager 2.
Dit is vastgesteld door het observeren van aurora op Uranus gedurende meer dan een decennium. De ultraviolette aurora emissies stelden onderzoekers in staat om de positie van de magnetische polen te volgen met magnetische veldmodellen.
Hubble’s observaties stelden onderzoekers ook in staat om beter te begrijpen hoe de atmosfeer van Uranus reageert op veranderend zonlicht. Uranus’ atmosfeer bestaat hoofdzakelijk uit waterstof en helium, met een klein percentage methaan en sporen van water en ammonia. Het methaan geeft Uranus zijn cyaankleur door rood licht van de zon te absorberen.
Observaties met Hubble over een periode van 20 jaar lieten zien dat methaan in Uranus’ atmosfeer niet uniform verdeeld is (dat is wel zo bij Saturnus en Jupiter). Het wordt bij de polen afgebroken. Deze afbraak blijft redelijk constant over 2 decennia, maar aerosolen en nevels veranderen wel dramatisch over de jaren. Zeker nu de zon in 2030 bijna direct boven de noordpool komt te staan.
Bronnen:
https://phys.org/news/2025-04-hubble-uranus-rotation-unprecedented-precision.html