Het laboratorium aan boord van de Curiosity rover, het Sample Analysis at Mars instrument, heeft de grootste organische verbindingen tot nu toe op Mars gevonden. Het zijn: decaan, undecaan en dodecaan. Je kent ze misschien nog van de scheikundelessen over de strengen van 10, 11 en 12 koolstofatomen (en waterstofatomen erop).
Deze moleculen zijn mogelijk bijproducten van vetzuren die zijn afgebroken door verhitting in het SAM-instrument. Als ze afkomstig zijn van langere vetzuren, zou dat een biosignatuur zijn. Abiotische processen produceren over het algemeen alleen kortere vetzuren.
De verbindingen werden gevonden in monsters die in 2013 werden genomen van een gesteentemonster genaamd “Cumberland”. De analyse is dus 12 jaar geleden uitgevoerd. Waarom leren we nu pas over deze lange organische moleculen? Een instrument als SAM toont niet zo maar een “dodecaan moleculen gedetecteerd” melding als uitkomst.
Het toont grafieken met pieken en dalen. En wetenschappers moesten proberen deze grafieken te repliceren door de analyse op aarde te herhalen met een kopie van SAM, waarbij ze verschillende stoffen probeerden om te zien wat het meest vergelijkbaar bleek te zijn. Het artikel zegt dat toen ze monsters met restanten van vetzuren op aarde analyseerden, ze vergelijkbare resultaten kregen.
Het zou kunnen dat er nog langere moleculen in het monster zaten, maar SAM is niet uitgerust om langere ketens te detecteren. Het beste wat we nu kunnen doen, is Mars-monsters naar de aarde brengen en ze analyseren in de beste laboratoria die we hebben.
Bronnen: