Met alle maanmissies van de afgelopen jaren krijg je een beetje de indruk dat het maanoppervlak vol ligt met omgevallen maanlanders en kraters van andere landers die te snel zijn binnengekomen. Er is in ieder geval één die overeind bleef deze maand: de Blue Ghost-lander van Firefly Aerospace.
NASA kreeg veel wetenschap terug van deze missie. Stereocamera’s documenteerden de effecten van motorpluimen tijdens de afdaling. Ze bewezen dat Global Navigation Satellite System (GNSS)-signalen kunnen worden ontvangen vanuit een baan om de maan en vanaf de maan. Een magnetometer mat elektrische en magnetische velden. Ze gebruikten een boor om dieper dan ooit te boren: 1 meter (3 voet) diep. Lunar PlanetVac demonstreerde het verzamelen van monsters. Ook maakten de camera’s aan boord een geweldige foto van de maansverduistering.
Nu gaat de zon onder op Mare Crisium. En Blue Ghost 1 is niet gebouwd om de koude maannacht te overleven. Maar er zullen nieuwe versies terugkeren. Tot mijn verbazing zal Blue Ghost 2 volgend jaar op de achterkant van de maan landen. Hiervoor heb je een communicatie-relaissatelliet nodig. Blijkbaar heeft Firefly Aerospace dat geregeld: hun (nog te lanceren) Elytra Dark-satelliet zal die functie bieden.
Alweer valt een maanlander van Intuitive Machine om
Een andere commerciële maanlander, de Athena of IM-2 lander van Intuitive Machines, was minder succesvol. Op 7 maart daalde de lander af boven de zuidpool van de maan, nabij Mons Mouton. Maar bij contact met het maanoppervlak kantelde de lander en kwam op zijn zij terecht. Had men in 2024 bij de IM-1 missie nog het geluk dat er toen nog steeds zonlicht op de zonnepanelen viel, dit keer had men dat niet. Intuitive Machines heeft heel snel een aantal instrumenten getest, waarna de missie ten einde was.
Wat ging er dit keer mis? Scott Manley heeft dit uitgebreid geanalyseerd op zijn Youtube kanaal. Om kort te gaan: (net als tijdens de IM-1 missie) had de lander nog een zijdelingse snelheid. Het landingsgestel hoeft dan maar een steen of een kraterrand te raken en de lander kantelt alsof het over de knie gaat bij een judo worp. (Voor degenen die wel eens maanlandingen in het spel Kerbal Space Program hebben geprobeerd zal dit probleem zeer herkenbaar zijn.)
Ook pech voor NASA’s Lunar Trailblazer
Met de lancering van de Athena lander ging ook een satelliet van NASA mee: Lunar Trailblazer. Deze satelliet had water op de maan in kaart moeten brengen. Maar 12 uur na de lancering op 26 februari verloor NASA het contact met de satelliet. NASA is nog bezig om de missie te redden, maar er is al een tijd niets meer gehoord over deze pogingen.
Bronnen:
https://spacenews.com/firefly-aerospace-wraps-up-successful-blue-ghost-1-mission/
https://spacenews.com/im-2-lunar-lander-mission-ends/
https://spacenews.com/nasa-still-working-to-restore-contact-with-lunar-trailblazer/