Een 9 kg wegende maansteen (bijgenaamd “Big Bertha”) die in 1971 door Apollo 14 meegenomen werd, heeft mogelijk een stukje van de vroege Aarde in zich. Een fragment van 2 cm ervan blijkt te bestaan uit kwarts, veldspaat en zirkoon. Die mineralen zijn vrij gewoon op Aarde, maar zeldzaam op de maan. Chemische analyse laat zien dat deze stoffen gekristalliseerd zijn in een “aardachtig geoxideerd systeem” en bij Aardse temperaturen. Het zou daarmee het oudste gesteente van de Aarde ooit zijn.
Dit gesteente zou 4 miljard jaar geleden 20 kilometer onder het Aardse oppervlak ontstaan zijn en door een of meerdere inslagen in de ruimte geschoten zijn. Daarna is het op een zeker moment op de maan terecht gekomen. De maan stond toen drie keer dichterbij de Aarde dan nu. Toen het op de maan kwam, werd het onderworpen door nieuwe inslagen. De laatste daarvan gebeurde 26 miljoen jaar geleden.
Het is niet helemaal zeker dat dit van Aarde afkomstig is. Er is nog een kans dat het gekristalliseerd is op de maan, maar dan moet het van enorme diepten naar boven zijn gekomen. De wetenschappers die met de ontdekking kwamen, vermoeden zelf dat de controverse nooit helemaal uit de lucht zal zijn.
http://spaceref.com/moon/earths-oldest-rock-found-on-the-moon.html
Documentatie over deze maansteen: